Het Gas(t)Gesprek met de Energietalenten - Deel 3
Om verder te komen in de energietransitie, is het belangrijk dat we met elkaar in gesprek gaan. Daarom gaat voorzitter van Element NL Gerda Verburg aan de hand van 3 stellingen in gesprek met NGO’s, studenten, belangenorganisaties en andere organisaties. Over hoe we de klimaatdoelen van 2050 halen en hoe we een duidelijk pad uitstippelen voor ons energiesysteem. Het Gas(t)Gesprek met de Energietalenten Tijmen Sjoerd Hoekstra en Mijntje van der Lande wordt per stelling gepubliceerd via GasGesprekken.nl en de LinkedIn-pagina van Element NL.
Tijmen heeft een bachelor Natuurwetenschappen en Innovatiemanagement afgerond en is inmiddels bezig met de master Energy Science. Mijntje rondde haar bachelor Psychologie en Technologie aan de TU in Eindhoven af, maar wilde het grotere plaatje beter in beeld krijgen. Daarom studeert ze nu de master Innovation Sciences, richting Global Sustainability. “Het leuke aan de Energietalenten is dat je ook ziet hoe het is in de sector te werken, dat je kunt sparrenen ziet wat er in de praktijk gebeurt”, vertelt Mijntje.
Stelling 3
Nederland moet de koppositie pakken in Europa op het ontwikkelen van de waterstofeconomie.
Waterstof is dé vervanger van aardgas. Eerst blauw, met behulp van aardgas en CCS, en zodra het kan groen. Moet Nederland hierin een koplopersrol pakken?
Tijmen: Een branchevereniging als Element NL kan dat perspectief verder vormgeven. Er ligt al heel veel kennis, de infrastructuur is er en de resources zijn er. De waterstofhub in Rotterdam is een goed voorbeeld.
Mijntje: Daar sluit ik bij aan. Alhoewel het wel een controversieel onderwerp is: je moet wel zeker weten dat je met waterstof meer goed doet dan slecht in de energietransitie. Dat heeft dan vooral te maken met het transport. Er zijn nu wel technologieën om het te kunnen transporteren, bijvoorbeeld ook vanuit de Sahara. Het kan een mooie kans zijn voor Nederland om koploper te worden.
Gerda: Die kansen zie ik ook. De infrastructuur wordt inmiddels gereedgemaakt. Maar hoe krijg je waterstof waar je het wil hebben? Want Shell heeft in Duitsland 12 waterstoftankstations, maar wie er komt tanken krijgt er bij wijze van spreken een bos bloemen bij. De vraag is er nu gewoonweg niet. Dus waterstof moet ook kunnen concurreren.
Mijntje: Als je dit doet moet je alles of niets spelen. Dat kan een risico zijn. Je moet ook zoveel mogelijk diversifiëren in energiebronnen om te voldoen aan de energievraag.
Gerda: Een gemeenschappelijke routekaart is hierin belangrijk: gebruik je eerst aardgas voor blauwe waterstof, of start je direct met door windenergie opgewekte groene waterstof? Sta in ieder geval toe om dat proces op gang te krijgen. En kijk dan bij iedere tussenstap, fossiel of niet, of dit het proces in de energietransitie kan versnellen. En bekijk of bedrijven als Tata Steel niet direct over kunnen op waterstof, zodat je het elektriciteitsnet niet overbelast en je de vraag naar waterstof creëert.
Tijmen: Dit is ook een kwestie van bedrijven op tijd betrekken. Waterstof is nu eenmaal nodig voor de grote industrie. Betrek die bedrijven al vroeg in de waterstoftransitie en zorg dat als het elektriciteitsnet overbelast is, je gebruikmaakt van die elektriciteit door er waterstof van te maken. Waterstof is niet de silver bullet, maar in de energiemix kan het een belangrijke rol spelen.
Gerda: En dan hebben we het nog niet gehad over de steeds zwakkere positie van Europa op het politieke wereldtoneel. Willen we als Europa een deuk in een pakje boter slaan, dan moeten we ook onze eigen boontjes kunnen doppen. Dat geldt voor verschillende zaken, waaronder energie. We moeten op dat gebied veel meer zelfredzaam zijn en iets te ruilen hebben. Waterstof zou daarin een rol van betekenis kunnen vervullen.
Mijntje: Ik zou het inderdaad belangrijk vinden dat er steeds meer gekeken wordt om op Europees niveau ook aantrekkingskracht te hebben. Frans Timmermans heeft met de Green Deal een goede zet gedaan, maar de focus ligt in zijn plannen te veel op het redden van de planeet en niet het meenemen van de mensen en bedrijven. Dialoog en betrokkenheid kunnen ervoor zorgen dat zelfs een pijnlijke maatregel ook op begrip kan rekenen en draagvlak krijgt.
De eerdere stellingen zijn terug te lezen via:
Stelling 1: 'Het is goed dat universiteiten hun banden met de fossiele sector verbreken'.